EMPATİ

Kuru bir nefesten ibaret değildir insan.

Kaniatdır…

Öyleyse üretmeli yaşatmalı insan. Dünyaya geliş amacına göre bilinçli hareket etmelidir.

İnsana bahşedilen özelliklerin hiçbiri, hiçbir canlıda yok.

Yaradan öyle özellikler vermiş ki, insanoğluna kâinatı bile yönetiyor.

Kimisi bu özellikleri fark eder, kimisi fark etmeden, ömrünü tamamlamak için gelmiş gibi dünyaya yaşayıp gidiyor işte.

Kendisini keşfeden, özelliklerinin fark edenlerin bir bölümü bunu iyi niyetli kullanır, bir bölümü de kendi çıkarlarına göre kullanır.

Bu özelliklerini kullanarak dünyayı cennet etmeye çalışanlarda var, çevresine dünyayı dar edip yaşamını cehenneme çevirenlerde.

Biz hangi kategoriye giriyoruz? Empati yapıyor muyuz? Kendimizi hiç sorguluyor muyuz? 

Gerçi sorgulasa da sorgulamasa da bazı insanları anlamak zordur.

Mesela:

Bencildir; Başkası umurunda olmaz, kendi çıkarını hep ön planda tutar.

Sinsidir; Ne zaman ne yapacağı hiç belli olmaz.

Hırslıdır; Yükselebilmek adına, en iyi mertebeye ulaşabilmek için herkesi harcayabilir.

Egoludur; Ondan başkası yoktur. Hep odak noktasında o olmalıdır.

Kıskançtır; Onda olan başkasında asla olmamalıdır. En iyisi hep onda olmalıdır.

Patavatsızdır; Nerde nasıl davranacağını, konuşacağını bilmez, kırıp döktüğünü fark etmez.

Acımasızdır; Kendi çıkarları doğrultusunda herkesi, her şeyi harcar, gerisi onun için teferruattır.

Doyumsuzdur; Hep daha fazlasını ister.

Nankördür; Ona yapılan iyilikleri, yardımları, hoş görüyü unutuverir.

Cimridir; Kazandığını yemez, yedirmez. Kazandıklarını kaybetmekten ödü kopar.

Asalaktır; Çalışmaz, hazır yer, ya da başkasının kazandığıyla geçinir ama her konuda ahkâm keser.

Riyakârdır; Seninle dost gibi görünür, arkandan kuyunu kazar. Çok tehlikelidir.

Sevgisizdir; Dünyayı yakar.

Yukarıdaki insanlara rağmen bazı insanlar ise tam tersine;

Mesela;

Samimidir; Dediğiyle yaptığı birbirini tutar. Onun yanındayken iyi hissettirir.

Dürüsttür; Doğru bildiğinden şaşmaz, yalan söylemez. Menfaati için kimseye boyun eğmez.

Sadıktır; İhanet etmez, kimsenin arkasından iş çevirmez, çıkarları için satmaz

Bonkördür; Kazancını çevresiyle paylaşır, yer, yedirir, onda olan başkasında da olsun ister.

Duygusaldır; Dinlediği şarkıdan türküden bile etkilenir,  başkasının derdiyle dertlenir.

Duyarlıdır; Sevdiklerine, çevresine, doğaya, hayvanlara, canlılar karşı iyi niyetli, korumacıdır.

Sevecendir; Ailesine ve tüm canlılara şefkatlidir. Sevgisini göstermekten kaçınmaz.

Hümanisttir; Kimseyi inancından, dış görünüşünden, soyundan, sopundan ırkından dolayı yargılamaz.

Çalışkandır; Çalışır, üretir, geleceğe güzel eserler bırakmak için mücadele eder.

Güvenilirdir; Dedikodu yapmaz, sırrını saklar, onun yanındayken huzurlu hissettirir.

İyidir; Dünyayı cennet yapmaya çalışır.

İşte iki tip insanoğlu var. Kendimizi sorguladığımızda biz hangisiyiz?

Tabi ki ikinci kategoride olduğunu söyleyecektir herkes.

Madem öyle neden bu savaşlar bu zulumler?

İyi de neden onca masum kanı dökülüyor?

Herkes iyiyse neden doğanın dengesi şaştı. Doğa katliamları neden?

Hayır!

Hepimiz kendimize yalan söylüyoruz. Aslınca birinci kategoride ki, özelliklerin hepsinden bir parçada olsa hepimizde var.

Kendimizi sorgularken bile kendimize karşı dürüst olamıyoruz değil mi?

Kimse sütten çıkmış ak kaşık değil.

Bende dahil buna…

Kimse mükemmel değildir. Önemli olan insanın eksikliklerini fark edip düzeltmeye çalışmasıdır.

İşte o zaman güzelleştireceğiz dünyayı.

Hep birlikte…

Erdem KAYA  / 21.11.2024

erdemkaya.gonülsesi@hotmail.com