Yıllardır kitaplarımın dışında köşe yazıları yazarım ilk yazdığım yazıdan bu yana yazmaya ne zaman başlasam ayrı bir heyecan kaplar içimi, manasız bir şekilde sanki ilk yazıymış gibi heyecanlanır, kelimelerle sanki dans eder, cümleleri kelimelerle taçlandırırken, dünyanın en mükemmel eylemini yapıyormuşum gibi mutlu olurum.
Uzmanlarda söyler ya, yazmak bir terapi diye, evet yazarken bu kitaplarım olsun, köşe yazılarım olsun bana terapi gibi gelir ve her yazımın sonunda muhteşem bir rahatlama içine girerim.
Diğer taraftan tüm kaleme aldığım cümleler, bana nasıl iyi geliyorsa, okuyanlarada faydalı olduğunu bilmek beni ayrı mutlu ediyor.
Okuyucularımın terimiyle: ( Yazılarımın bazen birilerine bir uyanış, bazen bilgi, bazende nefes gibi geliyor olması )Türkiye’nin her yerinden bana ulaşarak yazılarımın onlara çok yardımcı olduğunu söylemeleri her zaman beni duygulandırmıştır.
Bu yazıyı yazdığım gün çoşkuyla yazacağımı düşünüyordum, çünkü bu yazı benim kendi gazetemde YENİ ODAK ‘da ilk yazım olacak, bu benim en heyecanlı anım olmalıydı öyle sanıyordum.
Lakin maalesef ki, bu yazıyı yazarken ülkemde sekiz yaşında bir çocuk, bir torbanın içinde ölü bulundu ilk yazımı bu noktada nasıl çoşkuyla yazabilirdim? YAZAMADIM…
İçim acıdı, günlerdir ülke olarak pür dikkat izlediğimiz ve dualar ettiğimiz Narin çocuk ölü bulundu.
Maalesef ki ülkemizde kaybolan taciz edilen ve öldürülen çocuk sayısı azımsanmayacak kadar çok, birini duyuyorsak inanın beşini duymuyoruz ya da Halk duymasın diye ciddi bir çalışma içine girenler var.
Narin çocukta onlardan biriydi, aile köy kimi suçlasak şu anda yanlış olur.
Adli bir soruşturmanın sonucu belli olmadan kimse birşey diyemez ama küçücük bir köyde el kadar çocuk neden yok olur neden öldürülür?
Bu çocuk neye tanık oldu, kimler bu çocuğun bildiklerinden rahatsız oldu ve Narin çocuk neler yaşadı, ne acılarla hayata veda etti?
Aklımızda bu sorular varken nasıl çoşkulu olur, nasıl suskun kalırım bilemiyorum?
Ama şunu biliyorum: Bugüne kadar nasıl adaletle yazdıysam ve her zaman doğrunun yanında dimdik durduysam, YENİ ODAK’ta da, aynı yolda yürümeye devam edeceğim.
Birilerini hoşuna gitse de, gitmesede ben hep Hak’tan Adaletten yana olacağım.
Hepiniz YENİ ODAK gazetesine hoş geldiniz…
