CANIMIZI BURNUMUZU GETİRDİNİZ
Neyi nereye koyacağımızı bilmediğimiz günler içindeyiz. Deprem gerçeği belirsizliğini korurken, aile üzerinden, kadın üzerinden, yapılan açıklamalar konuşmalar bana göre haddini aşmış durumda.
Siyaset derseniz? Kim kimin doğrusu iyice karıştı, lakin bu siyasi düşünce dışına çıkan olaylar silsilesi canımızı burnumuza getirdi.
Şafak harekatı diyerek gecenin bir yarısı çocuklarının gözü önünde anneler babalar tutuklanıyor, silinmeyecek travmalar çocukların beynine kotlanıyor, bunları düşünmeden hareket edenlerin tavrı canımızı burnumuza getirdi.
Sanki gün içinde isteseler o insanlarlar çağırılan yere gitmeyecek gibi yaklaşımlar, aile yılı deyip de aile kutsalına zarar verilmesi, canımızı burnumuza getirdi.
Birileri çıkıyor çocukları olmayan aile değildir diyor…
Diyor demesine de, çocukları olmayan aileleri yok sayması yetmiyormuş gibi aile kavramını bilmiyor, olmalarıda canımızı burnumuza getirdi.
Birilerinin elinde pankartlarla normal doğumu savunması, sanki kadınlar normal doğumu istemiyor, normal doğumun ne kadar iyi olduğunu bilmiyor gibi, kadın vücuduna kendilerince, erkek beyniyle müdahale etmeleri canımızı burnumuza getiriyor.
Aile yılı demelerine rağmen, aileler paramparça, kadına şiddet diz boyu, kadını öldüren zihniyetin iyi hal diye bir uygulamayla serbest kalması canımızı burnumuza getirdi.
Gençlerin gelecek kaygısını hiç göz önünde bulundurulmadan, gençlere yol göstermeden, eleştirel tavırlar canımızı burnumuza getirdi.
Ülkemizde ekonomi belirsizliği, insanların geçim kaygıları ve hayal bile kuramayan toplum halinde olmamız, mutluluk kavramı neydi? Hatırlayamamız canımızı burnumuza getirdi.
Her ne kadar canımız burnumuzda dolaşsak da,
Bu can bizim,
Bu beden bizim,
Bu ülke bizim,
Canımız burnumuzda olsada, bu değerler bizim,
Bu aile bizim,
Herkes bir kendine gelsin, herkes durması gereken çizgiyi bilsin, bu toplum çok güçlü…
Can burna gelirde canı burnundan çıkarmaz…
BUNUDA BİLMESİ GEREKENLER BİLSİN…
